Μια μικροσκοπική αλλαγή που θα μπορούσε να σώσει εκατομμύρια ζωές

Βρίσκομαι εδώ και κάποιους μήνες στην πρωτεύουσα της Ονδούρας, συντονίζοντας μια ομάδα που βασικό της έργο είναι η συνεργασία με την τοπική κοινότητα και η προώθηση της ενημέρωσης και της εκπαίδευσης για την υγεία.

Οι ημέρες μου στην πρώτη μου αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα είναι πολυάσχολες και ο χρόνος για προσωπικές στιγμές ελάχιστος. Ωστόσο, κάποιες φορές κλέβω μερικά λεπτά και παρατηρώ τους ανθρώπους της πυκνοκατοικημένης πρωτεύουσας Τεγουσιγάλπα. Τα αυτοκίνητα που κορνάρουν μέσα στην έντονη κίνηση και τον κόσμο που σπρώχνει για να πάει στη δουλειά του. Για κάποιον που δεν γνωρίζει τι ακριβώς κάνουμε εδώ οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, όλα μοιάζουν να είναι ακριβώς όπως πριν από έναν χρόνο.

Ωστόσο, όσοι είμαστε μέλη του προγράμματος MSF Arbovirus Prevention, εργαζόμαστε σκληρά για να πετύχουμε μια μικροσκοπική αλλαγή που θα μπορούσε να σώσει εκατομμύρια ζωές. Η ομάδα μας απελευθέρωσε πέρυσι πάνω από 8 εκατομμύρια κουνούπια, που είχαν μολυνθεί με το βακτήριο Wolbachia. Η ελπίδα μας είναι ότι τα κουνούπια θα ευδοκιμήσουν, αναπαράγοντας και περνώντας το βακτήριο στις επόμενες γενιές. Τώρα έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα και αν και είναι πολύ νωρίς για βέβαια συμπεράσματα, οι πρώτες ενδείξεις είναι πολύ ελπιδοφόρες.

Μια πρόσφατη δοκιμή, έδειξε ότι οκτώ από τα δέκα κουνούπια που πιάστηκαν στην περιοχή Ελ Μαντσέν φέρουν το βακτήριο Wolbachia. Αυτό το βακτήριο είναι ακίνδυνο και μειώνει δραματικά την πιθανότητα τα κουνούπια να μεταδώσουν ασθένειες όπως ο πυρετός του δάγγειου, μια δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια που επηρεάζει ετησίως 100 με 400 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Πριν από έναν χρόνο, σχεδόν κανένα από τα τοπικά κουνούπια δεν το μετέφερε.

Οι τοπικές κοινότητες είναι εξαιρετικές και – μαζί με τις υγειονομικές αρχές της Ονδούρας, το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Ονδούρας και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Κουνουπιών – συνεργάζονται άψογα μαζί μας, κάνοντας το δικό μου έργο πιο εύκολο. Φυσικά υπήρξαν αρκετές δυσκολίες, αφού καθώς εμείς συνεχίζαμε να απελευθερώνουμε κουνούπια, αυτό σήμαινε ότι υπήρχαν όλο και περισσότερα στην περιοχή, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση, σε συνδυασμό με ακόμα μια επιδημία δάγγειου που ξέσπασε πρόσφατα στην πρωτεύουσα. Όμως, με την άμεση συμμετοχή των ανθρώπων αυτού του τόπου, καταφέραμε να κάνουμε τα πάντα όπως ήταν προγραμματισμένα. Όλα όσα έχουμε επιτύχει, είναι πραγματικά μια ομαδική προσπάθεια.

Για πολύ καιρό, βλέπαμε πώς οι άνθρωποι υπέφεραν από το δάγγειο πυρετό, αλλά τώρα ακούμε θετικές ιστορίες από την κοινότητα, ότι μετά την απελευθέρωση του Wolbachia κάτι αλλάζει. Αυτό δίνει ελπίδα στους ανθρώπους που έχουν νοσήσει ή έχουν δει κάποιον κοντινό τους να αρρωσταίνει. Δίνει ελπίδα και σε εμάς ότι όσα κάνουμε, έχουν αποτέλεσμα.

Σε ευχαριστώ που θα είσαι σταθερά δίπλα μου σε αυτό το δύσκολο ταξίδι και σύντομα θα έχω να μοιραστώ μαζί σου περισσότερες πληροφορίες για το πώς εξελίσσεται η αποστολή. Μέχρι τότε, συνέχισε να επισκέπτεσαι το www.protigrammi.msf.gr, ώστε να μαθαίνεις όλα όσα συμβαίνουν στις δράσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου.

Μαρία Σολ Λιανού
Υπεύθυνη Προώθησης Υγείας και Σύνδεσης με την τοπική κοινότητα